اکسایش ایمیدازولین ها با ترشیوبوتیل هیدروپراکسید در حضور کاتالیست منگنز پورفیرین قرار گرفته بر روی سیلیکاژل در آب

سیتوکروم p-450 واکنش های مختلفی را در بدن کاتالیست می کند. پورفیرین های فلزی مدل های سنتزی از سیتو کروم p-450 هستند و نظر به فعالیت بالای آن ها در واکنش های شیمیایی تلاش برای استفاده از آن ها در صنعت رو به افزایش است. یک راه برای استفاده تجاری از آن ها به دلیل گران بودن، قرار دادن آن ها بر روی نگه دارنده ها است. همچنین نتایج فوق می تواند در سنتز ایمیدازول ها و سایر ترکیبات دارویی و بیو لوژیکی که در ساختار خود ایمیدازول دارند مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق، ابتدا منگنز تترافنیل پورفیرین از طریق لیگاند محوری ایمیدازول به سیلیکاژل متصل گردید و به وسیله روش هایی مانند ir ، uv-vis و تصاویر semمورد شناسایی قرار گرفت. سپس از این کاتالیست جهت بررسی اکسایش مشتقات مختلف 2-ایمیدازولین به وسیله ترشیوبوتیل هیدروپراکسید در حلال آب استفاده شد. در این بررسی، نیاز به اضافه کردن لیگاند محوری نبود و از این سیستم کاتالیستی تحت هر دو شرایط به هم زدن مغناطیسی و تابش امواج فراصوت جهت اکسایش مشتقات 2-ایمیدازولین بکار گرفته شد. در هر دو شرایط مقدار کاتالیست بهینه شد. در شرایط به هم زدن مغناطیسی تأثیر دما و در شرایط فراصوت تأثیر شدت امواج مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در هر دو شرایط بازیابی کاتالیست مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاصل از واکنش کاتالیست بازیابی شده حاکی از حفظ کارآیی این کاتالیست برای استفاده مجدد در واکنش های متوالی و متعدد است.